Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Ιστορία μιας φώκιας, η εκδοχή του Πέτρου Νικολαΐδη

Μια φορά κι έναν καιρό ένας ψαράς προσπαθούσε να ξεφορτωθεί τη φώκια του, κι ακούστε για ποιο λόγο. Ο ψαράς, επειδή τα παιδιά του δεν είχαν φαΐ, κατηγόρησε τη φώκια ότι έτρωγε το φαΐ των παιδιών του. Η γυναίκα του ψαρά, στην αρχή, παρακάλεσε γονατιστή τον άντρα της να μην τη διώξει, αλλά μετά σκέφτηκε τα παιδιά της να πεινούν και άλλαξε γνώμη. Το χάραμα ο ψαράς ανοίχτηκε με τη βάρκα του και βρήκε ένα νησί με φώκιες να παίζουν. Η φώκια χαρούμενη έτρεξε να παίξει με τις άλλες φώκιες. Ο ψαράς έφυγε, χωρίς να το καταλάβει η φώκια. Γύρισε πίσω στο σπίτι του λυπημένος. Όμως, η φώκια του ήταν ήδη μέσα στο σπίτι του, δίπλα στη φωτιά και στέγνωνε τη γούνα της. Ο ψαράς δεν ξανασκέφτηκε να τη διώξει, για λίγες μέρες τουλάχιστον.

Μετά από λίγες μέρες τα παιδιά του ψαρά γκρίνιαζαν συνέχεια, γιατί πεινούσαν, και ο ψαράς αγανακτισμένος αποφάσισε να την ξαναδιώξει. Αυτή τη φορά πήγαν πιο βαθιά και την έριξε κάτω από τη βάρκα. Η φώκια προσπάθησε να κρατηθεί και ο ψαράς την κτύπησε με το κουπί και της έσπασε το πτερύγιο. Γύρισε στο σπίτι του ράκος. Το άλλο πρωί ούτε έτρωγε ούτε μιλούσε σε κανέναν και πήρε την απόφαση να βρει τη φώκια. Έψαξε αρκετά, ώσπου στο τέλος τη βρήκε λιπόθυμη σ' ένα νησί. Την πήρε μαζί του και την περιποιήθηκε.

Από τότε ζούσαν μαζί ευτυχισμένοι, αφού και οι ψαριές ήταν όλο και καλύτερες και το φαΐ έφτανε για όλους και περίσσευε.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

kaloutiko...

Ανώνυμος είπε...

Δεν κανεις περιλιψη

Ανώνυμος είπε...

Καλο... Άλλα θα ειταν και καλυτερο αν ηταν περιληψη

Μαριτινα Α. είπε...

Καλό αλλά αυτό δεν είναι περίληψη νομίζω(βέβαια θα ήταν καλύτερο αν πράγματι ήταν περίληψη) αλλά ταιριάζει τέλεια σε περιγραφή κειμένου αλλά παρ' όλα αυτά ήταν πολύ καλή προσπάθεια!