Ιστορία μιας φώκιας, η εκδοχή του Ντεμιρέλ Μπάχα

Ο ψαράς και η γυναίκα του είχαν μέσα στο ιγκλού μια φώκια που έπαιρνε την καλύτερη θέση στη φωτιά. Εκείνο το χειμώνα η οικογένεια περνούσε μεγάλη φτώχεια και τα παιδιά τους πεινούσανε, γιατί η φώκια έτρωγε όλα τα ψάρια.

Μια μέρα ο ψαράς αποφάσισε να πάρει τη φώκια και να την πάει σ' ένα απομακρυσμένο νησί. Την πήγε και την άφησε να παίζει με τις άλλες φώκιες. Η φώκια δεν αντιλήφτηκε πως ο ψαράς έφυγε. Ο ψαράς, μόλις επέστρεψε στο ιγκλού είδε τη φώκια μπροστά στη φωτιά. Μαζί με τη γυναίκα του άντεξαν για λίγες μέρες ακόμα την πείνα. Όμως, όταν η πείνα έγινε αφόρητη και τα παιδιά τους έκλαιγαν, ο ψαράς αποφάσισε να δράσει πιο δυναμικά. Αυτή τη φορά πήγε πολύ βαθιά και πέταξε τη φώκια μες στη θάλασσα. Η φώκια προσπάθησε να κρατηθεί από τη βάρκα, αλλά δεν μπόρεσε, γιατί ο ψαράς τη χτυπούσε στο χέρι της και το έσπασε.
Μια μέρα άκουσαν ο ψαράς και η γυναίκα του κραυγές και πήγαν να σώσουν το θύμα. Είδαν όμως πως ήταν η φώκια. Την πήραν και τη φρόντισαν πολύ καλά. Από τότε δεν προσπάθησαν καμιά φορά να διώξουν τη φώκια.