Ιστορία μιας φώκιας, η εκδοχή του Τζουμπέρι Μπλιάτζε

Μια φορά ήταν ένας ψαράς που είχε πάει για ψάρεμα σε μια λίμνη. Εκεί είχε συναντήσει μια φώκια, που ήταν μικρή, αλλά ο ψαράς την πήρε σπίτι του και την εκπαίδευσε για να πιάνει ψάρια. Κάθε μέρα την έπαιρνε μαζί του από τα ξημερώματα και ψάρευαν μαζί. Μια μέρα, που η φώκια είχε πεινάσει, πήγε στο σπίτι του ψαρά και έφαγε τα ψάρια. Όταν ο

ψαράς έψαξε τη φώκια στη λίμνη, είδε πως η φώκια έλειπε. Έτσι, άρχισε να την ψάχνει. Πρώτα πήγε στο δάσος. Καθώς είδε ότι δεν ήταν εκεί πήγε στους γείτονές του και τους ρωτούσε έναν έναν. Όλοι έλεγαν πως δεν είχαν δει τη φώκια. Ένας γέροντας ήρθε και είπε στον ψαρά: "Ξέρω πού είναι η φώκια." "Πού είναι;" τον ρώτησε ο ψαράς. Και τότε του είπε ο γέροντας "την είδα να μπαίνει στο σπίτι". Μόλις τ' άκουσε ο ψαράς, πήγε τρέχοντας στο σπίτι του και είδε τη φώκια να κοιμάται. Την ξύπνησε και της είπε: "Πήρες άδεια για να φύγεις;" Μετά την πέταξε στον τοίχο και η φώκια άρχισε να κλαίει. Τότε ο ψαράς της είπε: "Άντε ρε, που κλαις κιόλας."