Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

Ιστορία μιας φώκιας, η εκδοχή της Μαργαρίτας Παπουτσή - Βανού

Ο ψαράς ήταν πολύ εκνευρισμένος με τη φώκια και γι αυτό ξανοίχτηκε πολύ βαθιά στη θάλασσα και την πέταξε στο νερό, μακριά από τις ακτές. Η φώκια άρχισε να φωνάζει, επειδή ο ψαράς κατά λάθος τη χτύπησε με το κουπί.
Όταν ο ψαράς γύρισε στο σπίτι του κουρασμένος και λυπημένος για τη φώκια του, άκουσε κάποια στιγμή φωνές απ' έξω και νόμισε πως κάποιος είχε χτυπήσει και βγήκε, για να βοηθήσει. Όταν άνοιξε την πόρτα, είδε τη χτυπημένη φώκια του να τον κοιτάει και να περιμένει να την περιποιηθεί. Την έβαλε μέσα, την περιποιήθηκε πολύ καλά και αποφάσισε μαζί με τη γυναίκα του να μην την ξαναφήσει στη θάλασσα, αφού από τότε είχαν πολύ καλή ψαριά και έφτανε για όλους. Έτσι, τέλειωσε η ιστορία του ψαρά και της φώκιας. Όμως, ποια ήταν η αρχή;

Ο ψαράς στην αρχή ζούσε ευτυχισμένος μαζί με τη φώκια, που την είχε στο σπίτι του και τη φρόντιζε σαν να ήταν παιδί του. Όμως μια χρονιά τα ψάρια ήταν λιγοστά κι έτσι αποφάσισε να αφήσει τη φώκια στη θάλασσα, γιατί αυτός, η γυναίκα του και τα παιδιά τους δεν είχαν να φάνε, αφού τα περισσότερα ψάρια τα έτρωγε η φώκια. Έτσι, μια μέρα ο ψαράς είχε πάει μακριά κι είχε πετάξει τη φώκια στη θάλασσα. Αυτή, βέβαια, άρχισε να παίζει, γιατί δεν είχε καταλάβει τίποτα. Κι όταν ο ψαράς έφτασε στο σπίτι του πολύ στεναχωρημένος που άφησε τη φώκια μόνη της, την είδε να κάθεται μπροστά στη φωτιά. Έκαναν υπομονή ακόμη λίγες μέρες. Όμως η πείνα όλο και μεγάλωνε ώσπου ο ψαράς ξαναπήρε τη φώκια μαζί του. Το τι έγινε από κει και πέρα είναι πια γνωστό.

Μαργαρίτα Παπουτσή - Βρανού

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

m arese polu!